χόρεψα με μια πεταλούδα χθες το σούρουπο, ω ναι, την ώρα που ο ήλιος είχε κρυφτεί πίσω απ’ την Ακρόπολη, μόλις, το φως του δεν τον είχε φτάσει ακόμη, χόρεψα μαζί της, είχε δυο υπέροχα κίτρινα φτερά με σκούρες κηλίδες ακανόνιστες έτσι για να μη ξέρεις που να κοιτάξεις έκανα ότι μπορούσα για να […]
ένα λεπτό νήμα εκεί κοντά, να σ ακουμπά. κι ας είναι και στο δε μ αγαπά — κάτι με το σχίσμα ή με το σχοινί ωωωω το γνωρίζω καλά αυτό το μοτίβο όσο στενότερο το πέρασμα τόσο βαθύτερο το άγγιγμα αυτή η πόρτα που καλά καλά δεν άνοιξε κι έκλεισε αφήνοντάς με απ’ έξω μ […]
βαδίζουμε λοιπόν πάνω σε μια λεπτή γραμμή για άλλους μπλε για άλλους κόκκινη, για άλλους, χρώματα που εμείς οι άλλοι δεν καταλαβαίνουμε άλλοι μόνοι, άλλοι πιασμένοι χέρι χέρι, κι είναι η μοναξιά θα ‘λεγες τόσο μεγάλη όταν πιάνεις τον άλλο απ’ το χέρι. τόσο στενή η γραμμή π’ ούτε συ ο ίδιος δεν μπορείς να […]
3η μέρα χωρίς να κλάψει. Στην Ιταλία, 13.562 νεκροί. Κάτι πέθανε μέσα του. Έχει πεθάνει από τις 29 Γενάρη, ίσως νωρίτερα, αλλά αυτός επέμενε να το κρατά στη ζωή με μηχανική υποστήριξη. Και τώρα, αυτό το πρότζεκτ τέλειωσε. Κοιτά τον άδειο, κρύο διάδρομο και σφίγγει το πόμολο. Δεν θέλει να την κλείσει ακόμη, αλλά ποιος […]
όλη σου η ζωή περνάει μπροστά σου σ’ ένα βράδυ ο φόβος, με τη μαύρη του μπέρτα είναι ήδη στο μπαλκόνι σου πεθαίνεις, καιρό τώρα πεθαίνεις αλλά δεν ήθελες να το παραδεχτείς. Άνοιξε επιτέλους τα στήθια σου, δέξου το, σαν την οριστική αλήθεια που πάντα έψαχνες και που μόνο οι από-μηχανής θεοί σου ‘διναν. Αυτή […]
Μάρτης γδάρτης όχι μόνο για μένα, 1000 νεκροί στην Ιταλία. Τι να πρωτοπείς για μια τέτοια εκατόμβη? Ο φόβος σιγά σιγά εγκαθίσταται στη γειτονιά σου. Χέρι χέρι με το συντηρητισμό. Όλα κλείνουν. Μαζεύεσαι σπίτι. Είσαι ασφαλής, δε φοβάσαι, το ξέρεις θα τα καταφέρεις, αυτός ο κίνδυνος δεν είναι δικός σου. Κι είναι αυτή η ώρα, […]