χορός με τη σκιά σου

χόρεψα με μια πεταλούδα χθες το σούρουπο, ω ναι, την ώρα που ο ήλιος είχε κρυφτεί πίσω απ’ την Ακρόπολη, μόλις, το φως του δεν τον είχε φτάσει ακόμη, χόρεψα μαζί της, είχε δυο υπέροχα κίτρινα φτερά με σκούρες κηλίδες ακανόνιστες έτσι για να μη ξέρεις που να κοιτάξεις   έκανα ότι μπορούσα για να […]

read more

ανάμεσα

ένα λεπτό νήμα εκεί κοντά, να σ ακουμπά. κι ας είναι και στο δε μ αγαπά — κάτι με το σχίσμα ή με το σχοινί ωωωω το γνωρίζω καλά αυτό το μοτίβο όσο στενότερο το πέρασμα τόσο βαθύτερο το άγγιγμα αυτή η πόρτα που καλά καλά δεν άνοιξε κι έκλεισε αφήνοντάς με απ’ έξω μ […]

read more

μια λεπτή γραμμή

βαδίζουμε λοιπόν πάνω σε μια λεπτή γραμμή για άλλους μπλε για άλλους κόκκινη, για άλλους, χρώματα που εμείς οι άλλοι δεν καταλαβαίνουμε άλλοι μόνοι, άλλοι πιασμένοι χέρι χέρι, κι είναι η μοναξιά θα ‘λεγες τόσο μεγάλη όταν πιάνεις τον άλλο απ’ το χέρι. τόσο στενή η γραμμή π’ ούτε συ ο ίδιος δεν μπορείς να […]

read more

Απρίλη ψεύτη

3η μέρα χωρίς να κλάψει. Στην Ιταλία, 13.562 νεκροί. Κάτι πέθανε μέσα του. Έχει πεθάνει από τις 29 Γενάρη, ίσως νωρίτερα, αλλά αυτός επέμενε να το κρατά στη ζωή με μηχανική υποστήριξη. Και τώρα, αυτό το πρότζεκτ τέλειωσε. Κοιτά τον άδειο, κρύο διάδρομο και σφίγγει το πόμολο. Δεν θέλει να την κλείσει ακόμη, αλλά ποιος […]

read more

Μάρτης; Γδάρτης x 2

όλη σου η ζωή περνάει μπροστά σου σ’ ένα βράδυ ο φόβος, με τη μαύρη του μπέρτα είναι ήδη στο μπαλκόνι σου πεθαίνεις, καιρό τώρα πεθαίνεις αλλά δεν ήθελες να το παραδεχτείς. Άνοιξε επιτέλους τα στήθια σου, δέξου το, σαν την οριστική αλήθεια που πάντα έψαχνες και που μόνο οι από-μηχανής θεοί σου ‘διναν. Αυτή […]

read more

Μάρτης – γδάρτης

Μάρτης γδάρτης όχι μόνο για μένα, 1000 νεκροί στην Ιταλία. Τι να πρωτοπείς για μια τέτοια εκατόμβη? Ο φόβος σιγά σιγά εγκαθίσταται στη γειτονιά σου. Χέρι χέρι με το συντηρητισμό. Όλα κλείνουν. Μαζεύεσαι σπίτι. Είσαι ασφαλής, δε φοβάσαι, το ξέρεις θα τα καταφέρεις, αυτός ο κίνδυνος δεν είναι δικός σου. Κι είναι αυτή η ώρα, […]

read more

Φεβρουάριος, ακόμη

φοβάσαι να επιστρέψεις σπίτι σου, κι όμως, όταν το καταφέρνεις, πιωμένος, τρεκλίζοντας θα ‘λεγες, είναι μια κάποια ευχαρίστηση να μπαίνεις σ’ ένα ζεστό, τακτοποιημένο και γνώριμο περιβάλλον. Μόνο και μόνο για να πάρεις δύναμη για να ξεστρατίσει κι άλλο το μυαλό σου. Κι αυτή η καρδιά, ούτε μια στιγμή δεν την λυπήθηκες, εκεί να κοπανιέται, να […]

read more

Φλεβάρης

Φεβρουάριος, ο πιο σκοτεινός μήνας του χρόνου θα ‘λεγες, γι’ αυτό είναι και κουτσός. Φέτος δεν κατάλαβα πότε, κι αν ήρθαν, πότε πέρασαν οι μέρες οι καλές, οι ηλιόλουστες μέρες του Γενάρη. Κάτι είχαν αυτές οι τελευταίες μέρες του, κάτι βαρύ τις τράβαγε μέσα του.   Τώρα όμως με το που πάτησε Φλεβάρης το νοιώθω το σκοτάδι καλά, αυτό […]

read more

ο φόβος του Προμηθέα

Λένε πως ο Προμηθέας δεν φοβόταν τον Δία. Αψήφησε την εντολή του κι έφερε τη φωτιά στους ανθρώπους. Έμεινε κιόλας μαζί τους για να τους μάθει να τη χρησιμοποιούν για να λευτερωθούν. Λένε πως ο ατρόμητος Προμηθέας θυσιάστηκε για να ‘ναι λεύτερος ο άνθρωπος απ’ τους φόβους του. Να μην χρειάζεται τους θεούς. Αυτό που […]

read more

little-gidding

μόνο με τη φωτιά μπορείς να δεις καλά, Την αλήθεια τα μάτια δε τη βλέπουν. “Four Quartets” T.S. Eliot What we call the beginning is often the end And to make an end is to make a beginning. The end is where we start from. And every phrase And sentence that is right (where every […]

read more