χόρεψα με μια πεταλούδα χθες το σούρουπο, ω ναι, την ώρα που ο ήλιος είχε κρυφτεί πίσω απ’ την Ακρόπολη, μόλις, το φως του δεν τον είχε φτάσει ακόμη, χόρεψα μαζί της, είχε δυο υπέροχα κίτρινα φτερά με σκούρες κηλίδες ακανόνιστες έτσι για να μη ξέρεις που να κοιτάξεις έκανα ότι μπορούσα για να […]
read moreΑπρίλη ψεύτη
3η μέρα χωρίς να κλάψει. Στην Ιταλία, 13.562 νεκροί. Κάτι πέθανε μέσα του. Έχει πεθάνει από τις 29 Γενάρη, ίσως νωρίτερα, αλλά αυτός επέμενε να το κρατά στη ζωή με μηχανική υποστήριξη. Και τώρα, αυτό το πρότζεκτ τέλειωσε. Κοιτά τον άδειο, κρύο διάδρομο και σφίγγει το πόμολο. Δεν θέλει να την κλείσει ακόμη, αλλά ποιος […]
read more
Μάρτης – γδάρτης
Μάρτης γδάρτης όχι μόνο για μένα, 1000 νεκροί στην Ιταλία. Τι να πρωτοπείς για μια τέτοια εκατόμβη? Ο φόβος σιγά σιγά εγκαθίσταται στη γειτονιά σου. Χέρι χέρι με το συντηρητισμό. Όλα κλείνουν. Μαζεύεσαι σπίτι. Είσαι ασφαλής, δε φοβάσαι, το ξέρεις θα τα καταφέρεις, αυτός ο κίνδυνος δεν είναι δικός σου. Κι είναι αυτή η ώρα, […]
read more
Φλεβάρης
Φεβρουάριος, ο πιο σκοτεινός μήνας του χρόνου θα ‘λεγες, γι’ αυτό είναι και κουτσός. Φέτος δεν κατάλαβα πότε, κι αν ήρθαν, πότε πέρασαν οι μέρες οι καλές, οι ηλιόλουστες μέρες του Γενάρη. Κάτι είχαν αυτές οι τελευταίες μέρες του, κάτι βαρύ τις τράβαγε μέσα του. Τώρα όμως με το που πάτησε Φλεβάρης το νοιώθω το σκοτάδι καλά, αυτό […]
read more
little-gidding
μόνο με τη φωτιά μπορείς να δεις καλά, Την αλήθεια τα μάτια δε τη βλέπουν. “Four Quartets” T.S. Eliot What we call the beginning is often the end And to make an end is to make a beginning. The end is where we start from. And every phrase And sentence that is right (where every […]
read more
αύριο, .. σε 45 χρόνια
Αύριο Αύριο θα σε πάω σ’ ένα μέρος όπου η αγάπη νικάει τον φόβο Σε μια κοραλλένια ακρογιαλιά όπου το σκοτάδι μου γίνεται καύσιμο για τον ήλιο σου Εκεί που το καλοκαίρι μας δεν τελειώνει Εκεί που το φιλί μας δεν το κρυώνει η βροχή κι ο αέρας Εκεί που το λουλούδι σου γεμίζει […]
read more
Ψηλά κι αγνάντευε
εκεί στην πηγή που σταμάτησα να δροσιστώ συνάντησα μια αλεπού να με κοιτά. – γνωριζόμαστε; – αυτό που σε φέρνει κοντά μου είναι ο κόπος, μου είπε – αυτό είναι αλήθεια. Είμαι κουρασμένος ήδη, δε βρίσκεις; – Θέλεις να με εξημερώσεις; – βιάζομαι, της λέω, δεν έχω χρόνο για παραμύθια – η αλήθεια σκοτώνει ξέρεις […]
read moreshape
Το σώμα μου έχει πάρει το σχήμα σου τόσα χρόνια που περιμένω να μ’ αγγίξεις Σε κοιτώ ξανά καθώς ένα κίτρινο φύλο μπαίνει ανάμεσά μας Ένα αεροπλάνο ουρλιάζει κάπου μακριά Νιώθω την ανάσα σου να σχίζει τον κορμό μου Ένα μη μετέωρο χάσκει Για λίγο δεν ακούς τίποτα Ενώ ανεβαίνεις προς το φως που […]
read moreχωρίς εσένα III
Έξω βρέχει. Πολύ. Για μια ακόμη φορά, είμαι ζωντανός. Γιατί άραγε υπάρχει μια απόχρωση χαράς σ’ αυτή τη διαπίστωση; Αφού η συνείδηση του πόνου μου παρατείνεται, γιατί επιζητώ τη παράταση αυτού του παραλογισμού; Καταδικασμένος μακριά σου, σε μια παράταιρη ελλειπτική πορεία, γιατί δε βρίσκω τη δύναμη να τα παρατήσω και να ξεκουραστώ κοντά σ’ αυτούς […]
read more